مدح در شهادت امام حسین علیه السلام
درود بـر تـنِ عــریـان سـیــدالـشـهـدا سـلام بر لب عـطـشان سیــدالـشهدا ز نوک نیـزه شده ملک بی حدود خـدا پُــر از تــلاوت قــرآن سیــدالشهـدا زیــارت شب آدیـنـه اش گــرامی بـاد که هست فاطـمه مهـمان سید الشهدا عجب نه کز نفسـش معجز مسیح دمد کسی که هست ثنا خوان سید الشهدا به چشم خویش کنید التماس گریه کنید که هست فـاطمه گـریان سید الشهدا سلام خـلـق و سلام خــدای عز و جل به زخـم هـای فـراوان سـیـد الشـهـدا به گـیـسوان پـریشان فـاطـمه سوگـنـد که عـالم است پـریـشان سـید الشهدا نشان نیزه وشمشیر و تیر وخنجر وسنگ بـهـشت لالـه و ریـحـان سید الشهـدا یقین کنید همان چوب خیزران میگفت سـلام بـر لـب و دنـدان سید الشهـدا زهی کـرم که ز آغـاز، نخـل میثم را رقــم زدنـد بـه دیــوان سـید الشهـدا |